Beste lezers,

Vandaag is het tijd om jullie meer te vertellen over mijn reis naar Rusland, inmiddels alweer een week geleden.

Maandag 7 maart was de dag van vertrek. We werden op een menselijk tijdstip, hafl een in de middag, door een bus opgehaald vanaf de universiteit. De bus was al half gevuld met studenten uit de meer noorderlijk gelegen Finse stad Oulu. Met ons erbij was de bus al redelijk vol, zo'n 50 mensen.

Na een ritje van zo'n drie uur kwamen we aan in Helsinki, om vijf uur. Een stuk of tien studenten uit Helsinki sloten zich nog bij ons aan, waardoor de groep in totaal uit zestig man bestond. Na wat formaliteiten was het wachten op de boot, waar we 19.00 uur aan boord konden. Uiteindelijk was het half tien dat we op de boot konden, inmiddels al half elf Russische tijd. De reden voor deze vertraging was het ijs; er waren twee ijsbrekers (die voor de de passasiergsboten het ijs breken) vast komen te zitten. Ja, met een passasiergsboot is er dan natuurlijk helemaal geen doorkomen aan. Maar uiteindelijk is het dus blijkbaar toch gelukt en gingen we varen. Leuk was dat er in de boot schermen hangen waarop je de vaarroute, temperatuur, snelheid en nog wat andere gegevens kunt zien.

De boot zelf was qua omvang een soort Titanic, maar dan honderd keer minder mooi. In plaats van luxueus had ik meer de associatie met een feestzaal van vergane glorie; teveel nepgoud, te lelijke nepschilderijtjes die ook nog eens scheefhangen (misschien niet heel raar in een boot maar toch) en van die vloerbedekking met figuurtjes erin. En dan had je ook nog een soort uitgaansgelegenheid in de boot waar dan een of andere pief stond op te treden. Van anderen hoorde ik dat het nogal een trieste aangelegenheid was.
De cabin waarin we de nacht zouden doorbrengen met vier personen, was niet zo idyllisch als gedacht. Geen uitzicht op zee en al helemaal geen ruimte om te bewegen. Gelukkig was het maar voor één nacht en voor je het weet is het voorbij. En zo erg was het uiteindelijk niet eens, wel was het ontzettend warm.
Het ontbijt op de boot was wel goed voor elkaar. Je had enorm veel keus en er was genoeg tijd om én uit te slapen én relaxt te ontbijten, nu wel met uitzicht op zee :)
Grappig was dat om de vaarroute heen alleen maar ijs is en dat er heel veel boten stil liggen (werkboten). Geen idee waarom. Ik zou denken zorg gewoon dat je op tijd weer in de haven bent, voordat de zee dichtvriest. Maar aangezien dit een logische gedachte is, zal er wel een diepere betekenis zitten achter het feit dat er tig boten daar maar liggen te liggen.

Uiteindelijk kwamen we 's middags om vier uur Russische tijd (twee uur later dan NL, een uur later dan Finland) aan in Sint Petersburg. Al met al hadden we zo'n zes uur vertraging: De eerste vier uur waren een paar dagen voor vertrek al vastgesteld, de resterende twee uur kwamen er maandagavond nog bij op. Maar uiteindelijk had dit minimale invloed op het programma.

Eerst moesten we door de douane, vervolgens konden we de bus in die ons de hele reis van hot naar her zou brengen. Na een goed uur zat iedereen in de bus en gingen we op weg naar ons hotel. Tijdens deze rit kregen we al een beeld van de omvang van de stad: enorm groot. Het hotel waar we twee nachten zouden verblijven, was ook enorm groot.
We hadden ruim anderhalf uur de tijd voordat we de eerste activiteit zouden doen. En dat was: Russian Dinner!
We gingen naar een klein, Russisch ingericht restaurantje. Alle tafels waren al mooi gedekt, de vodka stond klaar en al gauw werd ons heerlijk Russisch voedsel voorgeschoteld; een rode bieten/eieren salade, iets met champignons en kaas, vervolgens vlees met kaas en lekkere groenten en aardappeltjes en tot slot een pannenkoekje met ijs en jam. Hoofd en na was niet zo bijzonder, maar de eerste twee gerechtjes waren wel typisch Russisch. En tijdens het eten dronken we natuurlijk vodka!
Tegen het eind van de avond werden we nog getrakteerd op Russische volksdans en –muziek. Heel vermakelijk!

Hierna kon je of naar een club, of naar bed. De meesten kozen voor het laatste, want reizen maakt moe.

De volgende dag, dag drie alweer, ging het gros van de groep naar St. Catherine’s Palace, een buitenpaleis van belangrijke mensen. Ik had gehoord dat het niet ontzettend bijzonder was en daarnaast had ik al veel andere activiteiten geboekt, voor mij reden om niet te gaan. In plaats daarvan ging ik met Anett en Jacqueline de stad verkennen, uiteraard nadat we het ontbijt hadden meegemaakt. Wederom heel uitgebreid en heel lekker. De spaghetti vond ik toch wel wat gek, maar toch zijn er mensen die dat als ontbijt nemen.
Om een uurtje of tien waren we klaar om te gaan. We namen de metro richting het centrum. Wat een enorm ondergronds stelsel! De roltrap naar beneden is heel steil en lang en vol met mensen. Al gauw stapten we uit en besloten we de Kazan Cathedral vanbinnen te bekijken. Vervolgens namen we al een voorproefje op het Hermitage, wat ook al voor de volgende dag op het programma stond, maar er is daar zoveel te zien, dat twee bezoekjes geen kwaad kunnen. Omdat we student zijn, konden we gratis naar binnen. Al gauw bleek dat de dependance van het Hermitage in Amsterdam vergeleken bij het echte maar een summiere sobere garagebox is.
Verder die dag ben ik nog naar een balletvoorstelling geweest (Romeo&Juliet) en hebben we met een grote groep een limousine toer gedaan. Dat was tegen mijn verwachting in toch ontzettend leuk en gezellig!
De volgende dag (4) begonnen we met de bezichtiging van de St. Isaacs Cathedral, een prachtig bouwwerk. Daarna was het tijd voor de kleurrijke Cathedral of Spilled Blood. Deze was zowel van buiten als van binnen enorm kleurrijk. Buiten van die typische bolletjes op het dak en binnen alleen maar kleurige mozaïkafbeeldingen. Hierna gingen we verder met de citytour per bus (want St.Petersburg is heel groot, lopend is niet echt een optie). We hadden een leuke, maar bovenal ook grappige gids, die ons drie uur lang leuke weetjes over de stad vertelde. Zo is St. Petersburg een Europees uitziende stad vanwege de bouwstijl. En tot ik geloof 1992 heette de stad Leningrad, nadat die lange tijd ook Petersgrad had gegeten. Het volk koos als nieuwe naam St. Petersburg. Daarnaast had hij nog wat verhalen over overspelige tsaren en Nederlandse botenbouwers uit Zaandam, maar deze informatie kon ik allemaal niet meer onthouden.
Om acht uur werden we vlakbij de hoofdstraat gedropt en hadden we een paar uur de tijd om te eten. Wij gingen met vier mensen sushi eten, heerlijk. De bediening was om te huilen (bestellingen niet gelijkertijd geserveerd en dus at iedereen wat om en om, bestellingen vergeten, gerechten in verkeerde volgorde gebracht, kortom ellende). Gelukkig was het eten wel heel goed.
Elf uur werden we terug in de bus verwacht en om half twaalf stapten we op de trein op station ‘Moscow’, dat ons naar station ‘Leningrad’ in Moscow zou brengen. We sliepen met vier in een kleine, maar knusse cabine. De volgende dag om half negen werden we gewekt om te ontbijten en om half tien stonden we op het station in Moscow.

Daar begonnen we met een citytour per bus. De stad is nog weer groter. Ter illustratie: er is een twaalfbaansweg in de stad (of er net omheen). We hebben de highlights bekeken en na zo’n drie uur toeren kwamen we bij het hotel aan. Wederom enorm. Daar konden we ons even douchen en omkleden om vervolgens met de subwaytoer te beginnen. De Moscowse subway is namelijk heel mooi ofwel ‘het paleis voor het gewone volk’ omdat de kathedralen de paleizen voor het upper volk waren. En met de mooie subways wilde, ik geloof Stalin, ook laten zien dat de Russen wel verstand van kunst hadden. Nou het was zeker mooi en indrukwekkend.
Daarna gingen we met een groep naar een opera. Het bleek een moderne opera te zijn die niet opgevoerd werd in het schijnbaar bijzonder mooie Bolshoi theater. Dat werd namelijk verbouwd. Helaas was ook dat de moderne opera (Wozzieck) absoluut niet uit de verf kwam. Veel mensen verlieten de zaal daarom ook al voordat de voorstelling was afgelopen. Beetje jammer van de centen, maar c’est ci.

De volgende laatste dag alweer, stond er eerst de Kremlintoer op het programma. Heel eerlijk gezegd, boeide dit me niet zo heel erg. Misschien moet ik me nog even wat meer in de achtergrond en historische waarde verdiepen en kan ik het dan meer waarderen. Hierna had ik drie uur vrije tijd waarin ik me goed vermaakt heb rondom het plein en in het naastgelegen enorme warenhuis. Daarna, om vier uur, was het tijd om te verzamelen en te vertrekken naar het circus. Dit was zeker de moeite waard! Vooral de acrobaten en lenige dames waren mooi om te zien. Toch iets minder vond ik de leeuwen en aapjes. Het was overduidelijk dat ze zich onnatuurlijk gedroegen in een onnatuurlijke omgeving. Misschien wat tegenstrijdig, maar de dansende zeehond was wel heel leuk. Die had er zelf ook wel lol in geloof ik.

Na het circus was het tijd om weer naar huis te gaan, naar Jyväskylä dus. Zaterdag rond tienen vertrokken we met de trein en zondag rond tweeën waren we weer thuis in Finland.

De week erna was een drukke week, want er begonnen veel nieuwe colleges. Gelukkig was er ook tijd voor leuke dingen. Nu ben ik net terug van een tripje naar Oost-Finland (Kuopio, Joensuu, Lieksaa). Sanni, de dochter van mijn Friendship Family, had hier in de buurt namelijk een sollicitatie (en ze heeft de baan!). Ik heb veel mooi Finse natuur gezien en we zijn over de langste ijsweg (dus rijden over een meer) van Europa gereden. Was wel leuk om een keer te doen. Nu ben ik wel ontzettend moe, want een korte nacht, een lange dag en morgen weer vroeg opstaan, is vermoeiend. Gelukkig staat voor donderdag tot en met zondag Riga op het programma! Daarover in de volgende blog meer.

From Finland with love,
Geppie